Numizmato.pl

Nominał: 2 zł
Próba (stop): Ng / GN (CuAl5Zn5Sn1)
Wymiary: O 27,00 mm
Masa: 8,15 g
Stempel: zwykły
Rant: 8 x NBP
Wielkość emisji: 1.000.000
Data wejścia do obiegu: 23 września 2010

Moneta o nominale dwuzłotowa ze stopu Nordic Gold wyemitowana przez NBP z w ramach serii Miasta w Polsce.

Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.

Kalwaria Zebrzydowska jest małym miasteczkiem położonym u podnóża góry Żar w dolinie pomiędzy dwoma niskimi pasmami gór Beskidu Makowskiego i Pogórza Wielickiego, 35 km od Krakowa. Jest to miejsce niezwykłe: niedaleko tętniącego życiem miasteczka, w dolinie Skawinki i na stokach sąsiednich wzniesień rozciąga się rozległy park krajobrazowy z klasztorem i kaplicami o niewiarygodnie różnorodnej architekturze barokowej. Historia miasta i jego rozwój sięgają początków XVI w. i są ściśle związane z klasztorem Ojców Bernardynów. Dzięki pobożnemu zamysłowi i hojności wojewody krakowskiego Mikołaja Zebrzydowskiego w 1600 r. wzniesiono na górze Żar pustelnię, kościół Ukrzyżowania i Grób Pana Jezusa. W 1602 r. fundator podpisał dokument, na mocy którego oddał w posiadanie Ojców Bernardynów kościół Ukrzyżowania Pana Jezusa z połową góry Żar oraz zobowiązał się do zbudowania klasztoru. Prace prowadzone były według projektów włoskiego jezuity Jana Marii Bernardoniego, a następnie pod kierunkiem wybitnie uzdolnionego architekta flamandzkiego Pawła Baudarth. W pierwszej połowie XVII stulecia do kościoła Ojców Bernardynów sprowadzony został obraz Matki Bożej, który w krótkim czasie zasłynął cudami i łaskami. Zapoczątkowało to miejscowy kult maryjny, a wizerunek Matki Bożej Kalwaryjskiej jest teraz sercem sanktuarium i głównym celem kalwaryjskich pielgrzymek. Sukcesywnie zdobiono i wyposażano główny kościół pw. Matki Boskiej Anielskiej oraz rozsiane w terenie kaplice, które dziś stanowią prawdziwe skarbnice dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego. W XIX stuleciu sanktuarium, pomimo wojen i rozbiorów, nieprzerwanie skupiało życie religijne galicyjskich Polaków. Pątnicy przybywali też z innych zaborów, a także ze Słowacji i z krajów bałkańskich. Twórczość artystów – architektów, malarzy, rzeźbiarzy i snycerzy – związanych z klasztorem Ojców Bernardynów inspirowała miejscowe rzemiosło, czerpiąc jednocześnie motywy z lokalnej, ludowej tradycji i obyczaju. Kalwaria Zebrzydowska to dzisiaj najstarsza, największa i najbardziej oryginalna z polskich kalwarii – zarówno kompozycja parku, jak i stylistyka budowli reprezentują manierystyczną odmianę baroku. Zespół kalwaryjny, wpisany w malowniczy krajobraz Pogórza, leży w dolinie Skawinki, zwanej tutaj Cedronem, oraz na stokach góry Żar i Lanckorony. Złożony jest z czterdziestu kaplic, kościołów i mostów połączonych duktami leśnymi i alejami z cennym starodrzewiem. Formy terenowe, budowle, zieleń i rzeka odwzorowują symboliczną Jerozolimę. Program parku kalwaryjnego zawiera Drogę Pojmania i Drogę Krzyżową Pana Jezusa oraz Dróżki Matki Bożej poświęcone boleści, zaśnięciu, pogrzebowi i wniebowzięciu Maryi. Kalwaria Zebrzydowska jest nadal jednym z najważniejszych w Polsce ośrodków ruchu pielgrzymkowego. Powodem wzrostu liczby pątników odwiedzających miasto w ostatnich latach jest jego położenie na słynnym szlaku papieskim wiodącym z Krakowa do Wadowic. Od XVII w. w Kalwarii rozwija się również rzemiosło, które pierwotnie spełniało rolę usługową względem przybywających pielgrzymów. Obecnie miasto jest jednym z największych centrów meblarstwa i stolarstwa w kraju. Począwszy od 1931 r., corocznie w lipcu organizowane są Kalwaryjskie Targi Meblowe. Ponadto w dwóch pawilonach wystawowych w centrum miasta mieści się całoroczna wystawa mebli. Kalwaryjscy rzemieślnicy byli wykonawcami mebli wyposażających pokój, w którym przebywał Ojciec Święty Jan Paweł II w czasie pobytu w Kalwarii, a także papieskich tronów i klęczników. Kalwaria ma wspaniałe walory turystyczne i wypoczynkowe. Zachowało się tu wiele cennych zabytków, w tym urokliwe kamieniczki mieszczańskie. Okolice miasta to bardzo atrakcyjny fragment Beskidu Niskiego o silnie sfałdowanych wzniesieniach i łagodnych dolinach. Przeważa krajobraz rolniczy z rozległymi kompleksami leśnymi i górującymi nad okolicą dwoma masywami – Lanckoroną i górą Żar. W 1999 r. Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO podjął decyzję o wpisaniu Zespołu Kulturowo-Krajobrazowego Kalwarii Zebrzydowskiej na Listę światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego. 

(wg informacji z folderu NBP autorstwa Pani Augustyny Ormanty - Burmistrza Miasta Kalwaria Zebrzydowska)