20 zł 2016 r. - Olga Boznańska - Polscy Malarze XIX/XX w.
Nominał: 20 zł
Próba (stop): Ag 925
Wymiary: 28 x 40 mm
Masa: 28,28 g
Stempel: lustrzany + tampodruk
Rant: gładki
Wielkość emisji: do 20.000
Data wejścia do obiegu: wrzesień 2016
Stan I (menniczy)
Srebrna moneta kolekcjonerska z serii "Polscy Malarze XIX/XX w." wyemitowana dla upamiętnienia polskiej malarki Olgi Boznańskiej.
Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety.
Moneta w zestawie z certyfikatem i w eleganckim oryginalnym etui NBP.
Olga Boznańska urodziła się 15 kwietnia 1865 w Krakowie, zmarła 26 października 1940 w Paryżu była polsko-francuską malarką doby modernizmu. Była przedstawicielką szkoły monachijskiej od 1896 roku mieszkającą na stałe w Paryżu. W 1898 roku została członkinią Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” a od 1901 roku i członkinią Société nationale des beaux-arts. Ojciec malarki Adam Boznański był inżynierem (ukończył Politechnikę Wiedeńską) a matka Francuzka Eugenia Mondan interesowała się sztuką i sama rysowała.
Malarstwa uczyła się u Antoniego Adama Piotrowskiego, Kazimierza Pochwalskiego, a następnie na Kursach Malarskich imienia Adriana Baranieckiego. W 1886 wyjechała kontynuować naukę w Monachium. Jako kobieta nie miała możliwości wstępu do Akademii Sztuk Pięknych, kształciła się więc w prywatnych, monachijskich szkołach Karla Kricheldorfa i Wilhelma Dürra.
Od 1896 roku otworzyła własną pracownię.
Za Portret malarza Pawła Nauena otrzymała z rąk arcyksięcia Karola Ludwika w Wiedniu złoty medal, a w Londynie za Portret miss Mary Breme – wyróżnienie. W 1896 jury paryskiego Societe des Beaux-Arts przyjęło na wystawę jej obraz. W 1900 na wystawie w New Gallery w Londynie dostała złoty medal. Na Wystawie Światowej w Paryżu otrzymała wyróżnienie. W 1901 po raz pierwszy wystawiała w Pittsburghu. Rząd francuski kupił Bretonkę i Portret panny Dygat do państwowych zbiorów sztuki. Została członkiem Société Nationale des Beaux Arts. W 1937 na Wystawie Światowej w Paryżu otrzymała Grand Prix. Na weneckim Biennale w 1938 sprzedała pięć obrazów, w tym Portret pani Dygatowej, który zakupił król włoski. Był to jej ostatni sukces. Dwa lata później umarła.
(wg Wikipedii) |
|